Wtóry list Pawła świętego do Tymoteusza.
Kapituła 1.
1. Paweł Apostoł Jezusa Krystusa, przez wolą Bożą, według obietnice żywota, który jest w Krystusie Jezusie.
2. Tymoteuszowi miłemu synowi, łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Krystusa Jezusa Pana naszego.
3. Dziękuję Bogu, któremu służę od przodków swoich z czystym sumnieniem, iż bez przestanku ciebie wspominam w prośbach moich, w nocy i we dnie.
4. Żądając ciebie widzieć, pamiętając na twoje łzy, abym był radości napełnion.
5. Przywodząc sobie na pamięć onę wiarę, która jest w tobie nie obłudna, a pirwej mieszkała w babce twej Loidzie i w matce twojej Eunicy i mam zapewne, iż w tobie.
6. Dla której przyczyny napominam cię, abyś wzbudził dar Boży, który w tobie jest, przez wkładanie rąk moich.
7. Abowiemci Bóg nie dał nam Ducha bojaźni, ale mocy i miłości i zdrowego rozumu.
8. Nie wstydaj się tedy świadectwa Pana naszego, ani się wstydaj mnie, który jestem więźniem jego, ale bądź uczestnikiem ucisków Ewanjelijej z mocy Bożej.
9. Który zachował nas i wezwał wezwaniem świętym, nie z uczynków naszych, ale z swego przejźrzenia i łaski, która nam jest dana w Krystusie Jezusie, przed czasy wiekuistemi.
10. Ale objawiona jest teraz przez ono znaczne przyście zbawiciela naszego Jezusa Krystusa, który też śmierć zgładził i żywot na światłość wywiódł i nieśmiertelność przez Ewanjeliją,
11. Której jestem postanowion woźnym i Apostołem i nauczycielem Poganów.
12. Dla której przyczyny też ty rzeczy cirpię, ani się wstydam przeto, iż wiem komum uwierzył i mam zapewne, iż on może zwierzoną rzecz moję na on dzień chować.
13. Trzymaj się wzoru zborowych powieści, któreś odemnie słyszał, z wiarą i miłością, która jest w Krystusie Jezusie.
14. Zacną rzecz zwierzoną zachowaj przez Ducha świętego, który w nas mieszka.
15. Wiesz to iż odstąpili mię wszyscy, którzy są w Azjej, z których jest Fygellus i Hermogenes.
16. Niech Pan okaże miłosierdzie swoje nad domem Onesyforowym, abowiem często mię ochłodził i łańcucha się mego nie wstydził.
17. I owszem, gdym był w Rzymie, barzo mię pilno szukał i znalazł.
18. Niech mu to Pan daje, aby nalazł miłosierdzie u Pana w on dzień, a ty lepiej wiesz jako mi wiele usługował w Efezie.
Kapituła 2.
1. Ty tedy synu mój bądź wzmocnion przez łaskę, która jest w Krystusie Jezusie.
2. A ty rzeczy, któreś słyszał odemnie między wielą świadków, poruczaj wiernym ludziam, którzy też będą godni ku nauczaniu inszych.
3. A tak ty cierp ucisk jako dobry żołnierz Jezu Krystusów.
4. Żaden, który walczy nie wikle się sprawami żywota, aby się temu podobał, który go obrał na rycerstwo.
5. A jeśliby kto też walczył, nie bywa koronowan, jeśliby przystojnie nie walczył.
6. Musi oracz pirwej robić, niż owoców pożywać.
7. Obaczaj ty rzeczy, które mówię, a Pan niechaj tobie dawa we wszem wyrozumienie.
8. Pamiętaj, iż Jezus Krystus wstał zmartwych, który jest z plemienia Dawidowego wedle Ewanjelijej mojej,
9. W której cierpię utrapienie jakoby złoczyńca aż do związania, ale słowo Boże nie jestci związane.
10. A przetoż wszytki rzeczy cierpię dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Krystusie Jezusie z chwałą wieczną.
11. Wiernać jest powieść, abowiem jeśliśmy z nim umarli, z nim też żyć będziemy.
12. Jeśli cierpiemy, z nim też królować będziemy; jeśli się go przemy i on się nas zaprzy.
13. Jeśli jesteśmy niewiernymi, wszakoż on trwa wiernym, zaprzeć samego siebie nie może.
14. Ty rzeczy przypominaj, oświadczając przed Panem, aby się nie wdawali w spory około słów bez żadnego pożytku, owszem ku podwróceniu tych, którzy słuchają.
15. Pilnuj tego abyś się stawił doświadczonym Bogu robotnikiem, któryby się nie wstydził i któryby prawie szafował słowo prawdy.
16. A sprośnego wołania o rzeczach nikczemnych powściągaj, bo dalej pójdzie ku więtszej niepobożności.
17. A mowa ich wiada się jakoby piekielny ogień, z których jest Himeneus i Filetus.
18. Którzy od prawdy odstrzelili się powiedając, iż już zstało się zmartwychwstanie i podwracają wiarę niektórych.
19. A wszakże mocny stoi grunt Boży, mając tę pieczęć: Znać Pan, którzy są jego, i: Niech odstąpi od niesprawiedliwości wszelki, który wzywa imienia Krystusowego.
20. Przytym w wielkim domu nie tylko są naczynia złote i srebrne, ale też drewniane i gliniane, a niektóre ku uczciwości, drugie zasię ku zelżywości.
21. Jeśliby kto tedy oczyścił się od tych, będzie naczyniem ku uczciwości poświęconym i godnym Panu, gotowym na wszelką sprawę dobrą.
22. A chroń się pożądliwości modzieńskich, ale naśladuj sprawiedliwości, miłości, wiary, pokoju, z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.
23. Ktemu odrzuć precz głupie gadki i w których nauki nie masz wiedząc, iż oni rodzą zwady.
24. A sługa Pański nie ma się wadzić, ale układnym być przeciwko każdemu, godnym ku nauczaniu, cierpiącym złe ludzi.
25. Z cichością, ucząc ty, którzy się sprzeciwiają, ażeby im kiedy Bóg dał upamiętanie ku poznaniu prawdy.
26. Aby wybawieni będąc z sidła czartowskiego, w którym są pojmani, obaczyli się ku czynieniu wolej jego.
Kapituła 3.
1. A wiedz to, iż ostatecznych czasów nastaną chwile niebespieczne.
2. Abowiem będą ludzie sami siebie miłujący, łakomi, chlubni, pyszni, złorzeczący, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, niepobożni.
3. Bez miłości, nie trzymający przymierza, potwarce, niepowściągliwi, okrutni, dobrych niemiłujący.
4. Zdrajce, skwapliwi, nadęci, w roskoszach się kochający radszej niż Boga miłujący.
5. Mający podobieństwo pobożności, ale którzy się mocy jej zaprzeli, tych się tedy strzeż.
6. Abowiem z tych są ci, którzy wkradają się w domy i pojmane wiodą niewiastki, obciążone grzechy, uwodząc się za rozmaitemi pożądliwościami.
7. Które się zawżdy uczą, a nigdy ku uznaniu prawdy przyjdź nie mogą.
8. A jako Jannes i Jambres zastawowali się Mojżeszowi, tak też ci przeciwiają się prawdzie, ludzie rozumu skażonego, odrzuceni co się wiary tycze.
9. Ale się im dalej nie poszczęści, abowiem szaleństwo tych jawne będzie wszytkim, jako i onych było.
10. A ty świadomeś nauki mojej i sposobu żywota mego, umysłu wiary, cichości, miłości i cierpliwości.
11. Prześladowania, ucisków, które na mię przychodziły w Antjochijej, w Ikonjum, w Listrzech, którem prześladowania cirpiał, ale ze wszytkich wybawił mię Pan.
12. A owszem wszyscy, którzy chcą pobożnie żyć w Krystusie Jezusie, prześladowania cierpieć będą.
13. A źli ludzie i zwódzce poprawią się ku gorszemu zwodząc ine, a sami będąc zwiedzieni.
14. Ale ty trwaj w tych rzeczach, którycheś się nauczył i które tobie są zwierzone, wiedząc od kogoś się nauczył.
15. A iż od dzieciństwa świadomeś pism świętych, które cię mogą uczynić uczonym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Krystusie Jezusie.
16. Wszytko Pismo od Boga nadchnione jest i pożyteczne ku nauce, ku strofowaniu, ku karaniu i ku ćwiczeniu, które jest w sprawiedliwości.
17. Aby człowiek Boży był doskonałym ku wszelkiej sprawie dobrej, dostatecznie nauczony.
Kapituła 4.
1. Ja tedy oświadczam się przed Bogiem i Panem Jezu Krystem, który sądzić będzie żywe i umarłe w ono zacne swe przyście i w królestwie swoim.
2. Przepowiedaj słowo, przynaglaj wczas, nie wczas, karz, strofuj, napominaj z wszelaką cichością i nauką.
3. Abowiem będzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale mając świerzbiące uszy, wedle swoich pożądliwości sami sobie nauczyciele zgormadzą.
4. I odwrócą uszy swe od prawdy i obrócą się do baśni.
5. Ale ty czuj we wszytkim, a bądź cierpliwym, wykonywaj sprawę Ewanjelisty, a okaż się doskonałym w urzędzie swoim.
6. Abowiem już ja bywam ofiarowan, a już nadchodzi czas rozstania mojego.
7. Walczyłem onę zacną walkę, bieg wykonałem, zachowałem wiarę.
8. Na ostatek odłożona mi jest korona sprawiedliwości, którą mi odda Pan sędzia sprawiedliwy w on dzień, a nie tylko mnie, ale i wszytkim, którzyby pożądali zacnego przyścia jego.
9. Staraj się abyś do mnie przyszedł rychło.
10. Abowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy teraźnieszy wiek i szedł do Tesaloniki, Krescens do Galacijej, Tytus do Dalmacijej.
11. Łukasz sam jest zemną. Wziąwszy Marka przywiedź go z sobą, bo mi jest barzo pożyteczny ku posłudze.
12. Tychika posłałem do Efezu.
13. Opończa, któram zostawił w Troadzie u Karpusa, gdy przyjdziesz, z sobą przynieś i księgi, a zwłaszcza pargaminowe.
14. Aleksander rodgieser wiele mi złego wyrządził, niech mu odda Pan według uczynków jego.
15. Którego i ty się strzeż, abowiem barzo się sprzeciwił słowam naszym.
16. W pierwszej obronie mojej żaden przy mnie nie stał, ale mię wszyscy opuścili, niechaj im nie będzie przyczytano.
17. Ale Pan był przy mnie i umocnił mię, aby się przez mię pewne okazało przepowiedanie, którego słuchać mieli wszyscy pogani i jestem wyrwan z gęby lwiej.
18. I wybawi mię Pan od każdego uczynku złego, a zachowa do królestwa swego niebieskiego, któremu chwała na wieki wieków. Amen
19. Pozdrów Pryszkę i Akillę i dom Onesyforów.
20. Erastus został w Koryncie, a Trofimam zostawił w Milecie niemocnego.
21. Staraj się abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawia cię Eubulus i Pudens i Linus i Klaudja i bracia wszyscy.
22. Pan Jezus Krystus niech będzie z duchem twoim. Łaska jego niech będzie z wami. Amen.