| 1:1 | αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου a[υιου aθεου] tsbυιου tsbτου tsbθεου |
| 1:2 | aκαθως tsbως γεγραπται εν aτω aησαια aτω aπροφητη tsbτοις tsbπροφηταις ιδου tsbεγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον tsbσου tsbεμπροσθεν σου |
| 1:3 | φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου |
| 1:4 | εγενετο ιωαννης a[ο] βαπτιζων εν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων |
| 1:5 | και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται aπαντες και εβαπτιζοντο aυπ aαυτου tsbπαντες εν τω ιορδανη ποταμω tsbυπ tsbαυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων |
| 1:6 | aκαι ην tsbδε abο ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον |
| 1:7 | και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μου ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου |
| 1:8 | εγω tsbμεν εβαπτισα υμας tsbεν υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν πνευματι αγιω |
| 1:9 | και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο sναζαρεθ abtναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθη tsbυπο tsbιωαννου εις τον ιορδανην aυπο aιωαννου |
| 1:10 | και aευθυς tsbευθεως αναβαινων aεκ tsbαπο του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα aως tsbωσει περιστεραν καταβαινον aεις tsbεπ αυτον |
| 1:11 | και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν aσοι tsbω ευδοκησα |
| 1:12 | και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον |
| 1:13 | και ην tsbεκει εν τη ερημω aτεσσερακοντα ημερας tsbτεσσαρακοντα πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω |
| 1:14 | μετα δε το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον tsbτης tsbβασιλειας του θεου |
| 1:15 | και λεγων οτι πεπληρωται ο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω |
| 1:16 | aκαι tsbπεριπατων aπαραγων tsbδε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον tsbαυτου bτου abσιμωνος aαμφιβαλλοντας tsbβαλλοντας tsbαμφιβληστρον εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεις |
| 1:17 | και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων |
| 1:18 | και aευθυς tsbευθεως αφεντες τα δικτυα tsbαυτων ηκολουθησαν αυτω |
| 1:19 | και προβας tsbεκειθεν ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα |
| 1:20 | και aευθυς tsbευθεως εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου |
| 1:21 | και εισπορευονται εις aκαφαρναουμ tsbκαπερναουμ και aευθυς tsbευθεως τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν |
| 1:22 | και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις |
| 1:23 | και aευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν |
| 1:24 | λεγων tsbεα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου |
| 1:25 | και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου |
| 1:26 | και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και aφωνησαν tsbκραξαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου |
| 1:27 | και εθαμβηθησαν aαπαντες tsbπαντες ωστε συζητειν προς abεαυτους tsαυτους λεγοντας τι εστιν τουτο tsbτις tsbη διδαχη tsbη καινη tsbαυτη tsbοτι κατ εξουσιαν και τοις aπνευμασι tsbπνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω |
| 1:28 | aκαι εξηλθεν tsbδε η ακοη αυτου ευθυς aπανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας |
| 1:29 | και aευθυς tsbευθεως εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου |
| 1:30 | η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και aευθυς tsbευθεως λεγουσιν αυτω περι αυτης |
| 1:31 | και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος tsbαυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος tsbευθεως και διηκονει αυτοις |
| 1:32 | οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους |
| 1:33 | και aην aολη η πολις tsbολη επισυνηγμενη tsbην προς την θυραν |
| 1:34 | και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον |
| 1:35 | και πρωι aεννυχα tsbεννυχον λιαν αναστας εξηλθεν και απηλθεν εις ερημον τοπον κακει προσηυχετο |
| 1:36 | και aκατεδιωξεν tsbκατεδιωξαν αυτον tsbο σιμων και οι μετ αυτου |
| 1:37 | και aευρον tsbευροντες αυτον aκαι λεγουσιν αυτω οτι παντες atsζητουσιν σε bζητουσιν |
| 1:38 | και λεγει αυτοις αγωμεν aαλλαχου εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα abκαι abεκει tsκακει κηρυξω εις τουτο γαρ aεξηλθον tsbεξεληλυθα |
| 1:39 | και aηλθεν tsbην κηρυσσων aεις tsbεν aτας tsbταις aσυναγωγας tsbσυναγωγαις αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων |
| 1:40 | και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον a[και aγονυπετων] tsbκαι tsbγονυπετων tsbαυτον και λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι |
| 1:41 | aκαι tsbο tsbδε tsbιησους σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα tsbηψατο αυτου aηψατο και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι |
| 1:42 | και aευθυς tsbειποντος tsbαυτου tsbευθεως απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη |
| 1:43 | και εμβριμησαμενος αυτω aευθυς tsbευθεως εξεβαλεν αυτον |
| 1:44 | και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης aαλλα tsbαλλ υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν aμωυσης tsbμωσης εις μαρτυριον αυτοις |
| 1:45 | ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω aεπ tsbεν ερημοις τοποις ην και ηρχοντο προς αυτον aπαντοθεν tsbπανταχοθεν |
| 2:1 | και aεισελθων atsπαλιν tsbεισηλθεν bπαλιν εις aκαφαρναουμ tsbκαπερναουμ δι ημερων tsbκαι ηκουσθη οτι aεν tsbεις aοικω tsbοικον εστιν |
| 2:2 | και tsbευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον |
| 2:3 | και ερχονται aφεροντες προς αυτον παραλυτικον tsbφεροντες αιρομενον υπο τεσσαρων |
| 2:4 | και μη δυναμενοι aπροσενεγκαι tsbπροσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες aχαλωσι tsbχαλωσιν τον aκραβαττον aοπου tsbκραββατον tsbεφ tsbω ο παραλυτικος κατεκειτο |
| 2:5 | aκαι ιδων tsbδε ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον aαφιενται tsbαφεωνται aσου tsbσοι αι αμαρτιαι tsbσου |
| 2:6 | ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων |
| 2:7 | τι ουτος ουτως λαλει aβλασφημει tsbβλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος |
| 2:8 | και aευθυς tsbευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως bαυτοι διαλογιζονται εν εαυτοις aλεγει tsbειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων |
| 2:9 | τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω aαφιενται tsbαφεωνται abσου tsσοι αι αμαρτιαι η ειπειν aεγειρε tsbεγειραι και αρον tsbσου τον aκραβαττον aσου tsbκραββατον και περιπατει |
| 2:10 | ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι aαμαρτιας επι της γης tsbαμαρτιας λεγει τω παραλυτικω |
| 2:11 | σοι λεγω aεγειρε tsbεγειραι tsbκαι αρον τον aκραβαττον tsbκραββατον σου και υπαγε εις τον οικον σου |
| 2:12 | και ηγερθη tsbευθεως και aευθυς αρας τον aκραβαττον tsbκραββατον εξηλθεν aεμπροσθεν tsbεναντιον παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι tsbουδεποτε ουτως aουδεποτε ειδομεν |
| 2:13 | και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους |
| 2:14 | και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω |
| 2:15 | και aγινεται tsbεγενετο tsbεν tsbτω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και aηκολουθουν tsbηκολουθησαν αυτω |
| 2:16 | και οι γραμματεις aτων aφαρισαιων tsbκαι tsbοι tsbφαρισαιοι ιδοντες aοτι tsbαυτον aεσθιει tsbεσθιοντα μετα των tsbτελωνων tsbκαι αμαρτωλων aκαι aτελωνων ελεγον τοις μαθηταις αυτου tsbτι οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει tsbκαι tsbπινει |
| 2:17 | και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις a[οτι] ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους tsbεις tsbμετανοιαν |
| 2:18 | και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι aφαρισαιοι tsbτων tsbφαρισαιων νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω abδια abτι tsδιατι οι μαθηται ιωαννου και οι aμαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν |
| 2:19 | και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον tsbμεθ tsbεαυτων εχουσιν τον νυμφιον aμετ aαυτων ου δυνανται νηστευειν |
| 2:20 | ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν aεκεινη tsbεκειναις aτη tsbταις aημερα tsbημεραις |
| 2:21 | tsbκαι ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου aεπιραπτει tsbεπιρραπτει επι aιματιον tsbιματιω aπαλαιον tsbπαλαιω ει δε μη αιρει το πληρωμα aαπ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται |
| 2:22 | και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη aρηξει tsbρησσει ο οινος tsbο tsbνεος τους ασκους και ο οινος aαπολλυται tsbεκχειται και οι ασκοι tsbαπολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους tsbβλητεον |
| 2:23 | και εγενετο tsbπαραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν aπαραπορευεσθαι δια των σποριμων και tsbηρξαντο οι μαθηται αυτου aηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας |
| 2:24 | και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν tsbεν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν |
| 2:25 | και aλεγει tsbαυτος tsbελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν abδαυιδ tsδαβιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου |
| 2:26 | πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ tsτου αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη aτους tsbτοις aιερεις tsbιερευσιν και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν |
| 2:27 | και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο aκαι ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον |
| 2:28 | ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου |
| 3:1 | και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα |
| 3:2 | και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου |
| 3:3 | και λεγει τω ανθρωπω τω tsbεξηραμμενην tsbεχοντι την aξηραν χειρα aεχοντι aεγειρε tsbεγειραι εις το μεσον |
| 3:4 | και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν aαγαθον aποιησαι tsbαγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων |
| 3:5 | και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα tsbσου και εξετεινεν και aαπεκατεσταθη tsbαποκατεσταθη η χειρ αυτου tsbυγιης tsbως tsbη tsbαλλη |
| 3:6 | και εξελθοντες οι φαρισαιοι aευθυς tsbευθεως μετα των ηρωδιανων συμβουλιον aεδιδουν tsbεποιουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν |
| 3:7 | και ο ιησους tsbανεχωρησεν μετα των μαθητων αυτου aανεχωρησεν προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας a[ηκολουθησεν] tsbηκολουθησαν tsbαυτω και απο της ιουδαιας |
| 3:8 | και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και tsbοι περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ aακουοντες tsbακουσαντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον |
| 3:9 | και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον |
| 3:10 | πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας |
| 3:11 | και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον aεθεωρουν tsbεθεωρει aπροσεπιπτον tsbπροσεπιπτεν αυτω και aεκραζον tsbεκραζεν aλεγοντες tsbλεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου |
| 3:12 | και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη atsαυτον φανερον bαυτον ποιησωσιν |
| 3:13 | και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον |
| 3:14 | και εποιησεν δωδεκα a[ους aκαι aαποστολους aωνομασεν] ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν |
| 3:15 | και εχειν εξουσιαν tsbθεραπευειν tsbτας tsbνοσους tsbκαι εκβαλλειν τα δαιμονια |
| 3:16 | a[και aεποιησεν aτους aδωδεκα] και επεθηκεν aονομα τω σιμωνι tsbονομα πετρον |
| 3:17 | και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις a tsbονοματα aβοανηργες tsbβοανεργες ο εστιν υιοι βροντης |
| 3:18 | και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και aμαθθαιον tsbματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον aκαναναιον tsbκανανιτην |
| 3:19 | και ιουδαν aισκαριωθ tsbισκαριωτην ος και παρεδωκεν αυτον a |
| 3:20 | και aερχεται tsbερχονται εις οικον tsb |
| 3:20 | και συνερχεται παλιν a[ο] οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους aμηδε tsbμητε αρτον φαγειν |
| 3:21 | και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη |
| 3:22 | και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια |
| 3:23 | και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν |
| 3:24 | και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη |
| 3:25 | και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου aδυνησεται tsbδυναται tsbσταθηναι η οικια εκεινη aσταθηναι |
| 3:26 | και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και aεμερισθη tsbμεμερισται ου δυναται aστηναι tsbσταθηναι αλλα τελος εχει |
| 3:27 | aαλλ atsου atsδυναται ουδεις bδυναται tsbτα tsbσκευη tsbτου tsbισχυρου tsbεισελθων εις την οικιαν aτου aισχυρου aεισελθων aτα aσκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου bδιαρπαση atsδιαρπασει |
| 3:28 | αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται tsbτα tsbαμαρτηματα τοις υιοις των ανθρωπων aτα aαμαρτηματα και aαι βλασφημιαι aοσα tsbοσας aεαν tsbαν βλασφημησωσιν |
| 3:29 | ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα aαλλα tsbαλλ ενοχος εστιν αιωνιου aαμαρτηματος tsbκρισεως |
| 3:30 | οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει |
| 3:31 | tsbερχονται tsbουν tsbοι tsbαδελφοι και aερχεται η μητηρ αυτου και aοι aαδελφοι aαυτου aκαι εξω aστηκοντες tsbεστωτες απεστειλαν προς αυτον aκαλουντες tsbφωνουντες αυτον |
| 3:32 | και εκαθητο tsbοχλος περι αυτον aοχλος aκαι aλεγουσιν tsbειπον tsbδε αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι bσου bκαι bαι bαδελφαι σου a[και aαι aαδελφαι aσου] εξω ζητουσιν σε |
| 3:33 | και aαποκριθεις tsbαπεκριθη αυτοις aλεγει tsbλεγων τις εστιν η μητηρ μου aκαι tsbη οι αδελφοι a[μου] tsbμου |
| 3:34 | και περιβλεψαμενος tsbκυκλω τους περι αυτον aκυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου |
| 3:35 | ος a[γαρ] tsbγαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη tsbμου και μητηρ εστιν |
| 4:1 | και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και aσυναγεται tsbσυνηχθη προς αυτον οχλος aπλειστος tsbπολυς ωστε αυτον tsbεμβαντα εις tsbτο πλοιον aεμβαντα καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης aησαν tsbην |
| 4:2 | και εδιδασκεν αυτους εν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου |
| 4:3 | ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρων tsbτου σπειραι |
| 4:4 | και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα tsτου tsουρανου και κατεφαγεν αυτο |
| 4:5 | aκαι αλλο tsbδε επεσεν επι το πετρωδες οπου ουκ ειχεν γην πολλην και aευθυς tsbευθεως εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης |
| 4:6 | aκαι aοτε aανετειλεν aο aηλιος tsbηλιου tsbδε tsbανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη |
| 4:7 | και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν |
| 4:8 | και aαλλα tsbαλλο επεσεν εις την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και aαυξανομενα tsbαυξανοντα και εφερεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον |
| 4:9 | και ελεγεν aος aεχει tsαυτοις tsbο tsbεχων ωτα ακουειν ακουετω |
| 4:10 | aκαι οτε tsbδε εγενετο καταμονας aηρωτων tsbηρωτησαν αυτον οι περι αυτον συν τοις δωδεκα aτας tsbτην aπαραβολας tsbπαραβολην |
| 4:11 | και ελεγεν αυτοις υμιν tsbδεδοται tsbγνωναι το μυστηριον aδεδοται της βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα παντα γινεται |
| 4:12 | ινα βλεποντες βλεπωσιν και μη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσιν και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις tsbτα tsbαμαρτηματα |
| 4:13 | και λεγει αυτοις ουκ οιδατε την παραβολην ταυτην και πως πασας τας παραβολας γνωσεσθε |
| 4:14 | ο σπειρων τον λογον σπειρει |
| 4:15 | ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν aευθυς tsbευθεως ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρμενον aεις aαυτους tsbεν tsbταις tsbκαρδιαις tsbαυτων |
| 4:16 | και ουτοι εισιν tsbομοιως οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογον aευθυς tsbευθεως μετα χαρας λαμβανουσιν αυτον |
| 4:17 | και ουκ εχουσιν ριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενης θλιψεως η διωγμου δια τον λογον aευθυς tsbευθεως σκανδαλιζονται |
| 4:18 | και aαλλοι tsbουτοι εισιν οι εις τας ακανθας σπειρομενοι atουτοι atεισιν οι τον λογον aακουσαντες tsbακουοντες |
| 4:19 | και αι μεριμναι του αιωνος tsbτουτου και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι συμπνιγουσιν τον λογον και ακαρπος γινεται |
| 4:20 | και aεκεινοι tsbουτοι εισιν οι επι την γην την καλην σπαρεντες οιτινες ακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον |
| 4:21 | και ελεγεν αυτοις μητι aερχεται ο λυχνος tsbερχεται ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν aτεθη tsbεπιτεθη |
| 4:22 | ου γαρ εστιν tsbτι κρυπτον tsbο εαν μη aινα φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα aελθη εις φανερον tsbελθη |
| 4:23 | ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω |
| 4:24 | και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμιν tsbτοις tsbακουουσιν |
| 4:25 | ος γαρ aεχει tsbαν tsbεχη δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου |
| 4:26 | και ελεγεν ουτως εστιν η βασιλεια του θεου ως tsbεαν ανθρωπος βαλη τον σπορον επι της γης |
| 4:27 | και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν και ο σπορος aβλαστα tsbβλαστανη και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος |
| 4:28 | αυτοματη tsbγαρ η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα σταχυν ειτα a tsbπληρη σιτον εν τω σταχυι |
| 4:29 | οταν δε aπαραδοι tsbπαραδω ο καρπος aευθυς tsbευθεως αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος |
| 4:30 | και ελεγεν aπως tsbτινι ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν aτινι tsbποια tsbπαραβολη tsbπαραβαλωμεν αυτην aπαραβολη aθωμεν |
| 4:31 | ως bκοκκον atsκοκκω σιναπεως ος οταν σπαρη επι της γης aμικροτερον aον tsbμικροτερος παντων των σπερματων tsbεστιν των επι της γης |
| 4:32 | και οταν σπαρη αναβαινει και γινεται aμειζον παντων των λαχανων tsbμειζων και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν |
| 4:33 | και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως bεδυναντο atsηδυναντο ακουειν |
| 4:34 | χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις aιδιοις μαθηταις tsbαυτου επελυεν παντα |
| 4:35 | και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν εις το περαν |
| 4:36 | και αφεντες τον οχλον παραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα aπλοια tsbδε tsbπλοιαρια ην μετ αυτου |
| 4:37 | και γινεται λαιλαψ tsbανεμου μεγαλη aανεμου aκαι τα tsbδε κυματα επεβαλλεν εις το πλοιον ωστε tsbαυτο ηδη γεμιζεσθαι aτο aπλοιον |
| 4:38 | και tsbην αυτος aην aεν tsbεπι τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και aεγειρουσιν tsbδιεγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα |
| 4:39 | και διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπα πεφιμωσο και εκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνη μεγαλη |
| 4:40 | και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε aουπω tsbουτως tsbπως tsbουκ εχετε πιστιν |
| 4:41 | και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα aυπακουει tsbυπακουουσιν αυτω |
| 5:1 | και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των aγερασηνων tsbγαδαρηνων |
| 5:2 | και aεξελθοντος tsbεξελθοντι aαυτου tsbαυτω εκ του πλοιου aευθυς tsbευθεως aυπηντησεν tsbαπηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω |
| 5:3 | ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις abμνημασιν tsμνημειοις και aουδε aαλυσει aουκετι tsbουτε tsbαλυσεσιν ουδεις abεδυνατο tsηδυνατο αυτον δησαι |
| 5:4 | δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις tsbαυτον ισχυεν aαυτον δαμασαι |
| 5:5 | και abδια abπαντος tsδιαπαντος νυκτος και ημερας εν τοις aμνημασιν tsbορεσιν και εν τοις aορεσιν tsbμνημασιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοις |
| 5:6 | aκαι ιδων tsbδε τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτω |
| 5:7 | και κραξας φωνη μεγαλη aλεγει tsbειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισης |
| 5:8 | ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου |
| 5:9 | και επηρωτα αυτον τι tsbσοι ονομα aσοι και aλεγει tsbαπεκριθη aαυτω tsbλεγων aλεγιων tsbλεγεων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν |
| 5:10 | και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη aαυτα tsbαυτους αποστειλη εξω της χωρας |
| 5:11 | ην δε εκει προς abτω tsτα abορει tsορη αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη |
| 5:12 | και παρεκαλεσαν αυτον tsbπαντες tsbοι tsbδαιμονες λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν |
| 5:13 | και επετρεψεν αυτοις tsbευθεως tsbο tsbιησους και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν tsbησαν tsbδε ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση |
| 5:14 | aκαι οι tsbδε βοσκοντες aαυτους tsbτους tsbχοιρους εφυγον και aαπηγγειλαν tsbανηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και aηλθον tsbεξηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος |
| 5:15 | και ερχονται προς τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον tsbκαι ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον aλεγιωνα tsbλεγεωνα και εφοβηθησαν |
| 5:16 | atsκαι διηγησαντο bδε αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων |
| 5:17 | και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων |
| 5:18 | και aεμβαινοντος tsbεμβαντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα tsbη μετ αυτου aη |
| 5:19 | aκαι tsbο tsbδε tsbιησους ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και aαπαγγειλον tsbαναγγειλον αυτοις οσα tsbσοι ο κυριος aσοι abπεποιηκεν tsεποιησεν και ηλεησεν σε |
| 5:20 | και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον |
| 5:21 | και διαπερασαντος του ιησου a[εν tsbεν τω aπλοιω] tsbπλοιω παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν |
| 5:22 | και tsbιδου ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι aιαιρος tsbιαειρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου |
| 5:23 | και aπαρακαλει tsbπαρεκαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης tsbαυτη τας χειρας aαυτη aινα tsbοπως σωθη και aζηση tsbζησεται |
| 5:24 | και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον |
| 5:25 | και γυνη tsbτις ουσα εν ρυσει αιματος tsbετη δωδεκα aετη |
| 5:26 | και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ abαυτης tsεαυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα |
| 5:27 | ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου |
| 5:28 | ελεγεν γαρ οτι aεαν aαψωμαι καν των ιματιων αυτου tsbαψωμαι σωθησομαι |
| 5:29 | και aευθυς tsbευθεως εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος |
| 5:30 | και aευθυς tsbευθεως ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων |
| 5:31 | και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο |
| 5:32 | και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν |
| 5:33 | η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν tsbεπ αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν |
| 5:34 | ο δε ειπεν αυτη aθυγατηρ tsbθυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου |
| 5:35 | ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον |
| 5:36 | ο δε ιησους aπαρακουσας tsbευθεως tsbακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε |
| 5:37 | και ουκ αφηκεν ουδενα aμετ aαυτου tsbαυτω συνακολουθησαι ει μη aτον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου |
| 5:38 | και aερχονται tsbερχεται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον asκαι κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα |
| 5:39 | και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει |
| 5:40 | και κατεγελων αυτου aαυτος tsbο δε εκβαλων abπαντας tsαπαντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον tsbανακειμενον |
| 5:41 | και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα aκουμ tsbκουμι ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω aεγειρε tsbεγειραι |
| 5:42 | και aευθυς tsbευθεως ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν a[ευθυσ] εκστασει μεγαλη |
| 5:43 | και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις aγνοι tsbγνω τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν |
| 6:1 | και εξηλθεν εκειθεν και aερχεται tsbηλθεν εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου |
| 6:2 | και γενομενου σαββατου ηρξατο aδιδασκειν εν τη συναγωγη tsbδιδασκειν και πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα aτουτω tsbαυτω tsοτι και aαι δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου aγινομεναι tsbγινονται |
| 6:3 | ουκ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος aτης μαριας aκαι αδελφος tsbδε ιακωβου και aιωσητος tsbιωση και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω |
| 6:4 | aκαι ελεγεν tsbδε αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις aσυγγενευσιν aαυτου tsbσυγγενεσιν και εν τη οικια αυτου |
| 6:5 | και ουκ aεδυνατο tsbηδυνατο εκει aποιησαι ουδεμιαν δυναμιν tsbποιησαι ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν |
| 6:6 | και εθαυμαζεν δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων |
| 6:7 | και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων |
| 6:8 | και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη tsbπηραν tsbμη αρτον aμη aπηραν μη εις την ζωνην χαλκον |
| 6:9 | aαλλα tsbαλλ υποδεδεμενους σανδαλια και μη sενδυσασθαι abtενδυσησθε δυο χιτωνας |
| 6:10 | και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν |
| 6:11 | και aος tsbοσοι αν aτοπος μη aδεξηται tsbδεξωνται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις tsbαμην tsbλεγω tsbυμιν tsbανεκτοτερον tsbεσται tsbσοδομοις tsbη tsbγομορροις tsbεν tsbημερα tsbκρισεως tsbη tsbτη tsbπολει tsbεκεινη |
| 6:12 | και εξελθοντες aεκηρυξαν tsbεκηρυσσον ινα aμετανοωσιν tsbμετανοησωσιν |
| 6:13 | και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον |
| 6:14 | και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και aελεγον tsbελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζων aεγηγερται εκ νεκρων tsbηγερθη και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω |
| 6:15 | αλλοι aδε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης tsbεστιν tsη ως εις των προφητων |
| 6:16 | ακουσας δε b[ο] atsο ηρωδης aελεγεν tsbειπεν tsbοτι ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος tsbεστιν tsbαυτος ηγερθη tsbεκ tsbνεκρων |
| 6:17 | αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν tsτη φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν |
| 6:18 | ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου |
| 6:19 | η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο |
| 6:20 | ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα aηπορει tsbεποιει και ηδεως αυτου ηκουεν |
| 6:21 | και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον aεποιησεν tsbεποιει τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας |
| 6:22 | και εισελθουσης της θυγατρος aαυτου tsbαυτης tsbτης ηρωδιαδος και ορχησαμενης aηρεσεν tsbκαι tsbαρεσασης τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις ειπεν ο βασιλευς τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι |
| 6:23 | και ωμοσεν αυτη a[πολλα] tsbοτι ο aτι εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου |
| 6:24 | aκαι tsbη tsbδε εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι aαιτησωμαι tsbαιτησομαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του aβαπτιζοντος tsbβαπτιστου |
| 6:25 | και εισελθουσα aευθυς tsbευθεως μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα aεξαυτης tsbμοι δως aμοι tsbεξ tsbαυτης επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου |
| 6:26 | και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους aανακειμενους tsbσυνανακειμενους ουκ ηθελησεν tsbαυτην αθετησαι aαυτην |
| 6:27 | και aευθυς tsbευθεως αποστειλας ο βασιλευς abσπεκουλατορα tsσπεκουλατωρα επεταξεν aενεγκαι tsbενεχθηναι την κεφαλην αυτου aκαι tsb |
| 6:28 | tsbο tsbδε απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη a |
| 6:28 | και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης |
| 6:29 | και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν tτω μνημειω |
| 6:30 | και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα tsbκαι οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν |
| 6:31 | και aλεγει tsbειπεν αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και aαναπαυσασθε tsbαναπαυεσθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν abευκαιρουν tsηυκαιρουν |
| 6:32 | και απηλθον aεν aτω aπλοιω εις ερημον τοπον tsbτω tsbπλοιω κατ ιδιαν |
| 6:33 | και ειδον αυτους υπαγοντας tsοι tsοχλοι και επεγνωσαν tsbαυτον πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους tsbκαι tsbσυνηλθον tsbπρος tsbαυτον |
| 6:34 | και εξελθων ειδεν tsbο tsbιησους πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ aαυτους tsbαυτοις οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα |
| 6:35 | και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου aελεγον tsbλεγουσιν οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη |
| 6:36 | απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις tsbαρτους τι tsbγαρ φαγωσιν tsbουκ tsbεχουσιν |
| 6:37 | ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν tsδιακοσιων δηναριων abδιακοσιων αρτους και aδωσομεν tsbδωμεν αυτοις φαγειν |
| 6:38 | ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετε υπαγετε tsbκαι ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας |
| 6:39 | και επεταξεν αυτοις ανακλιναι παντας συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω |
| 6:40 | και aανεπεσαν tsbανεπεσον πρασιαι πρασιαι aκατα tsbανα εκατον και aκατα tsbανα πεντηκοντα |
| 6:41 | και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις a[αυτου] tsbαυτου ινα aπαρατιθωσιν tsbπαραθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν |
| 6:42 | και εφαγον παντες και εχορτασθησαν |
| 6:43 | και ηραν aκλασματα tsbκλασματων δωδεκα aκοφινων tsbκοφινους aπληρωματα tsbπληρεις και απο των ιχθυων |
| 6:44 | και ησαν οι φαγοντες a[τους aαρτουσ] tsbτους tsbαρτους tsωσει πεντακισχιλιοι ανδρες |
| 6:45 | και aευθυς tsbευθεως ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς sβηθσαιδα abtβηθσαιδαν εως αυτος aαπολυει tsbαπολυση τον οχλον |
| 6:46 | και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι |
| 6:47 | και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης |
| 6:48 | και aιδων tsbειδεν αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιος αυτοις tsbκαι περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους |
| 6:49 | οι δε ιδοντες αυτον tsbπεριπατουντα επι της θαλασσης aπεριπατουντα εδοξαν aοτι φαντασμα aεστιν tsbειναι και ανεκραξαν |
| 6:50 | παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν aο aδε aευθυς tsbκαι tsbευθεως ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε |
| 6:51 | και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν a[εκ tsbεκ aπερισσου] tsbπερισσου εν εαυτοις εξισταντο tsbκαι tsbεθαυμαζον |
| 6:52 | ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις aαλλ ην tsbγαρ abαυτων η καρδια tsαυτων πεπωρωμενη |
| 6:53 | και διαπερασαντες tsbηλθον επι την γην aηλθον aεις absγεννησαρετ tγενησαρετ και προσωρμισθησαν |
| 6:54 | και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου aευθυς tsbευθεως επιγνοντες αυτον |
| 6:55 | aπεριεδραμον tsbπεριδραμοντες ολην την aχωραν tsbπεριχωρον εκεινην aκαι ηρξαντο επι τοις aκραβαττοις tsbκραββατοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι tsbεκει εστιν |
| 6:56 | και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η aεις πολεις η aεις αγρους εν ταις αγοραις aετιθεσαν tsbετιθουν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν aηψαντο tsbηπτοντο αυτου εσωζοντο |
| 7:1 | και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τινες των γραμματεων ελθοντες απο ιεροσολυμων |
| 7:2 | και ιδοντες τινας των μαθητων αυτου aοτι κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις aεσθιουσιν aτους tsbεσθιοντας αρτους tsbεμεμψαντο |
| 7:3 | οι γαρ φαρισαιοι και παντες οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται τας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων |
| 7:4 | και aαπ tsbαπο αγορας εαν μη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριων και ξεστων και χαλκιων a[και tsbκαι aκλινων] tsbκλινων |
| 7:5 | aκαι tsbεπειτα επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις abδια abτι tsδιατι aου aπεριπατουσιν οι μαθηται σου tsbου tsbπεριπατουσιν κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα aκοιναις tsbανιπτοις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον |
| 7:6 | ο δε tsbαποκριθεις ειπεν αυτοις tsbοτι καλως aεπροφητευσεν tsbπροεφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτων ως γεγραπται a[οτι] ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου |
| 7:7 | ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων |
| 7:8 | αφεντες tsbγαρ την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων tsbβαπτισμους tsbξεστων tsbκαι tsbποτηριων tsbκαι tsbαλλα tsbπαρομοια tsbτοιαυτα tsbπολλα tsbποιειτε |
| 7:9 | και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα την παραδοσιν υμων aστησητε tsbτηρησητε |
| 7:10 | aμωυσης tsbμωσης γαρ ειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω |
| 7:11 | υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης |
| 7:12 | tsbκαι ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι tsbαυτου η τη μητρι tsbαυτου |
| 7:13 | ακυρουντες τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε |
| 7:14 | και προσκαλεσαμενος aπαλιν tsbπαντα τον οχλον ελεγεν αυτοις aακουσατε tsbακουετε μου παντες και aσυνετε tsbσυνιετε |
| 7:15 | ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον ο δυναται tsbαυτον κοινωσαι aαυτον αλλα τα aεκ aτου aανθρωπου εκπορευομενα tsbαπ tsbαυτου tsbεκεινα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον |
| 7:16 | tsbει tsbτις tsbεχει tsbωτα tsbακουειν tsbακουετω |
| 7:17 | και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου aτην aπαραβολην tsbπερι tsbτης tsbπαραβολης |
| 7:18 | και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι |
| 7:19 | οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται aκαθαριζων tsbκαθαριζον παντα τα βρωματα |
| 7:20 | ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τον ανθρωπον |
| 7:21 | εσωθεν γαρ εκ της καρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονται tsbμοιχειαι πορνειαι aκλοπαι φονοι |
| 7:22 | aμοιχειαι tsbκλοπαι πλεονεξιαι πονηριαι δολος ασελγεια οφθαλμος πονηρος βλασφημια υπερηφανια αφροσυνη |
| 7:23 | παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον |
| 7:24 | tsbκαι εκειθεν aδε αναστας απηλθεν εις τα aορια tsbμεθορια τυρου tsbκαι tsbσιδωνος και εισελθων εις tsτην οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνηθη λαθειν |
| 7:25 | aαλλ aευθυς ακουσασα tsbγαρ γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου |
| 7:26 | tsbην tsbδε η aδε γυνη aην ελληνις bσυραφοινικισσα tsσυροφοινισσα aσυροφοινικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον abεκβαλη tsεκβαλλη εκ της θυγατρος αυτης |
| 7:27 | aκαι aελεγεν tsbο tsbδε tsbιησους tsbειπεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ tsbκαλον εστιν aκαλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και tsbβαλειν τοις κυναριοις aβαλειν |
| 7:28 | η δε απεκριθη και λεγει αυτω tsbναι κυριε και tsbγαρ τα κυναρια υποκατω της τραπεζης aεσθιουσιν tsbεσθιει απο των ψιχιων των παιδιων |
| 7:29 | και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν tsbτο tsbδαιμονιον εκ της θυγατρος σου aτο aδαιμονιον |
| 7:30 | και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το aπαιδιον aβεβλημενον aεπι aτην aκλινην aκαι aτο δαιμονιον εξεληλυθος tsbκαι tsbτην tsbθυγατερα tsbβεβλημενην tsbεπι tsbτης tsbκλινης |
| 7:31 | και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου tsbκαι tsbσιδωνος ηλθεν aδια aσιδωνος aεις tsbπρος την θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως |
| 7:32 | και φερουσιν αυτω κωφον aκαι bμογγιλαλον atsμογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα |
| 7:33 | και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου |
| 7:34 | και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι |
| 7:35 | και a[ευθεωσ] tsbευθεως aηνοιγησαν tsbδιηνοιχθησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως |
| 7:36 | και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι aλεγωσιν tsbειπωσιν οσον δε tsbαυτος αυτοις διεστελλετο aαυτοι μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον |
| 7:37 | και υπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντες καλως παντα πεποιηκεν και τους κωφους ποιει ακουειν και a[τουσ] tsbτους αλαλους λαλειν |
| 8:1 | εν εκειναις ταις ημεραις aπαλιν aπολλου tsbπαμπολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος tsbο tsbιησους τους μαθητας tsbαυτου λεγει αυτοις |
| 8:2 | σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη abημεραι tsημερας τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν |
| 8:3 | και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω aκαι τινες tsbγαρ αυτων aαπο μακροθεν bηκουσιν atsηκασιν |
| 8:4 | και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου aοτι ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας |
| 8:5 | και aηρωτα tsbεπηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε aειπαν tsbειπον επτα |
| 8:6 | και aπαραγγελλει tsbπαρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα aπαρατιθωσιν tsbπαραθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω |
| 8:7 | και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας tsbειπεν tsbπαραθειναι tsbκαι αυτα aειπεν aκαι aταυτα aπαρατιθεναι |
| 8:8 | aκαι εφαγον tsbδε και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας |
| 8:9 | ησαν δε tsbοι tsbφαγοντες ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους |
| 8:10 | και aευθυς tsbευθεως εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα |
| 8:11 | και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον |
| 8:12 | και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη aζητει σημειον tsbεπιζητει αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον |
| 8:13 | και αφεις αυτους tsbεμβας παλιν aεμβας tsbεις tsτο tsbπλοιον απηλθεν εις το περαν |
| 8:14 | και επελαθοντο sοι sμαθηται λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω |
| 8:15 | και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου |
| 8:16 | και διελογιζοντο προς αλληλους tsbλεγοντες οτι αρτους ουκ aεχουσιν tsbεχομεν |
| 8:17 | και γνους tsbο tsbιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε tsbετι πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων |
| 8:18 | οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε |
| 8:19 | οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους tsbπληρεις κλασματων aπληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα |
| 8:20 | οτε tsbδε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε aκαι tsbοι aλεγουσιν tsbδε a[αυτω] tsbειπον επτα |
| 8:21 | και ελεγεν αυτοις aουπω tsbπως tsbου συνιετε |
| 8:22 | και aερχονται tsbερχεται εις sβηθσαιδα abtβηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται |
| 8:23 | και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου aεξηνεγκεν tsbεξηγαγεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι aβλεπεις tsbβλεπει |
| 8:24 | και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους abtοτι ως δενδρα abtορω περιπατουντας |
| 8:25 | ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και aδιεβλεψεν tsbεποιησεν tsbαυτον tsbαναβλεψαι και aαπεκατεστη tsbαποκατεσταθη και aενεβλεπεν tsbενεβλεψεν τηλαυγως aαπαντα tsbαπαντας |
| 8:26 | και απεστειλεν αυτον εις b[τον] tsτον οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης tsbμηδε tsbειπης tsbτινι tsbεν tsbτη tsbκωμη |
| 8:27 | και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι |
| 8:28 | οι δε aειπαν aαυτω aλεγοντες a[οτι] tsbαπεκριθησαν ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε aοτι aεις tsbενα των προφητων |
| 8:29 | και αυτος aεπηρωτα tsbλεγει aαυτους tsbαυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις tsbδε ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος |
| 8:30 | και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου |
| 8:31 | και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι aυπο tsbαπο των πρεσβυτερων και abτων αρχιερεων και abτων γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι |
| 8:32 | και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος tsbαυτον ο πετρος aαυτον ηρξατο επιτιμαν αυτω |
| 8:33 | ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν tsbτω πετρω aκαι aλεγει tsbλεγων υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων |
| 8:34 | και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις aει aτις tsbοστις θελει οπισω μου abακολουθειν tsελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι |
| 8:35 | ος γαρ aεαν tsbαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν aαπολεσει tsbαπολεση την bεαυτου ψυχην atsαυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου tsbουτος σωσει αυτην |
| 8:36 | τι γαρ aωφελει tsbωφελησει ανθρωπον aκερδησαι tsbεαν tsbκερδηση τον κοσμον ολον και aζημιωθηναι tsbζημιωθη την ψυχην αυτου |
| 8:37 | tsbη τι aγαρ aδοι tsbδωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου |
| 8:38 | ος γαρ abεαν tsαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων |
| 9:1 | και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες tsbτων ωδε aτων εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει |
| 9:2 | και aμετα tsbμεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και b[τον] atsτον ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων |
| 9:3 | και τα ιματια αυτου bεγενοντο atsεγενετο στιλβοντα λευκα λιαν tsbως tsbχιων οια γναφευς επι της γης ου δυναται aουτως λευκαναι |
| 9:4 | και ωφθη αυτοις ηλιας συν aμωυσει tsbμωσει και ησαν συλλαλουντες τω ιησου |
| 9:5 | και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησου ραββι καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν tsbσκηνας τρεις aσκηνας σοι μιαν και aμωυσει tsbμωσει μιαν και ηλια μιαν |
| 9:6 | ου γαρ ηδει τι aαποκριθη bλαλησει tsλαληση tsbησαν tsbγαρ εκφοβοι aγαρ aεγενοντο |
| 9:7 | και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και aεγενετο tsbηλθεν φωνη εκ της νεφελης tsλεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος tsbαυτου ακουετε aαυτου |
| 9:8 | και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτων |
| 9:9 | aκαι καταβαινοντων tsbδε αυτων aεκ tsbαπο του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι tsbδιηγησωνται α ειδον aδιηγησωνται ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη |
| 9:10 | και τον λογον εκρατησαν προς εαυτους συζητουντες τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι |
| 9:11 | και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον |
| 9:12 | ο δε aεφη tsbαποκριθεις tsbειπεν αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον aαποκαθιστανει tsbαποκαθιστα παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και aεξουδενηθη tsbεξουδενωθη |
| 9:13 | αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα aηθελον tsbηθελησαν καθως γεγραπται επ αυτον |
| 9:14 | και aελθοντες tsbελθων προς τους μαθητας aειδον tsbειδεν οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συζητουντας aπρος aαυτους tsbαυτοις |
| 9:15 | και aευθυς tsbευθεως πας ο οχλος aιδοντες tsbιδων αυτον aεξεθαμβηθησαν tsbεξεθαμβηθη και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον |
| 9:16 | και επηρωτησεν aαυτους tsbτους tsbγραμματεις τι συζητειτε προς αυτους |
| 9:17 | και aαπεκριθη aαυτω tsbαποκριθεις εις εκ του οχλου tsbειπεν διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον |
| 9:18 | και οπου aεαν tsbαν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας tsbαυτου και ξηραινεται και aειπα tsbειπον τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν |
| 9:19 | ο δε αποκριθεις aαυτοις tsbαυτω λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με |
| 9:20 | και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον tsbευθεως το πνευμα aευθυς aσυνεσπαραξεν tsbεσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων |
| 9:21 | και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν aεκ παιδιοθεν |
| 9:22 | και πολλακις tsbαυτον και εις bτο πυρ aαυτον εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι aδυνη tsbδυνασαι βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας |
| 9:23 | ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει aδυνη tsbδυνασαι tsbπιστευσαι παντα δυνατα τω πιστευοντι |
| 9:24 | aευθυς tsbκαι tsbευθεως κραξας ο πατηρ του παιδιου tsbμετα tsbδακρυων ελεγεν πιστευω tsbκυριε βοηθει μου τη απιστια |
| 9:25 | ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το tsbπνευμα tsbτο αλαλον και κωφον aπνευμα εγω tsbσοι επιτασσω aσοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον |
| 9:26 | και aκραξας tsbκραξαν και πολλα aσπαραξας tsbσπαραξαν tsbαυτον εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκρος ωστε aτους πολλους λεγειν οτι απεθανεν |
| 9:27 | ο δε ιησους κρατησας tsbαυτον της χειρος aαυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη |
| 9:28 | και aεισελθοντος tsbεισελθοντα aαυτου tsbαυτον εις οικον οι μαθηται αυτου tsbεπηρωτων tsbαυτον κατ ιδιαν aεπηρωτων aαυτον οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο |
| 9:29 | και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη tsbκαι tsbνηστεια |
| 9:30 | aκακειθεν tsbκαι tsbεκειθεν εξελθοντες παρεπορευοντο δια της γαλιλαιας και ουκ ηθελεν ινα τις aγνοι tsbγνω |
| 9:31 | εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοις οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις aμετα tsbτη aτρεις tsbτριτη aημερας tsbημερα αναστησεται |
| 9:32 | οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι |
| 9:33 | και aηλθον tsbηλθεν εις aκαφαρναουμ tsbκαπερναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω tsbπρος tsbεαυτους διελογιζεσθε |
| 9:34 | οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζων |
| 9:35 | και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος |
| 9:36 | και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις |
| 9:37 | ος aαν tsbεαν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος aαν tsbεαν εμε aδεχηται tsbδεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με |
| 9:38 | aεφη tsbαπεκριθη tsbδε αυτω b[ο] atsο ιωαννης tsbλεγων διδασκαλε ειδομεν τινα asεν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια tsbος tsbουκ tsbακολουθει tsbημιν και aεκωλυομεν tsbεκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ aηκολουθει tsbακολουθει ημιν |
| 9:39 | ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με |
| 9:40 | ος γαρ ουκ εστιν καθ asημων btυμων υπερ asημων btυμων εστιν |
| 9:41 | ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν tsτω ονοματι tsbμου οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν aοτι ου μη απολεση τον μισθον αυτου |
| 9:42 | και ος bεαν atsαν σκανδαλιση ενα των μικρων asτουτων των πιστευοντων a[εις tsbεις aεμε] tsbεμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται aμυλος tsbλιθος aονικος tsbμυλικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν |
| 9:43 | και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον tsbσοι εστιν aσε κυλλον aεισελθειν εις την ζωην tsbεισελθειν η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον |
| 9:44 | tsbοπου tsbο tsbσκωληξ tsbαυτων tsbου tsbτελευτα tsbκαι tsbτο tsbπυρ tsbου tsbσβεννυται |
| 9:45 | και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν aσε tsbσοι εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν tsbεις tsbτο tsbπυρ tsbτο tsbασβεστον |
| 9:46 | tsbοπου tsbο tsbσκωληξ tsbαυτων tsbου tsbτελευτα tsbκαι tsbτο tsbπυρ tsbου tsbσβεννυται |
| 9:47 | και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον aσε tsbσοι εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν tsbτου tsbπυρος |
| 9:48 | οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται |
| 9:49 | πας γαρ πυρι tsbαλισθησεται tsbκαι tsbπασα tsbθυσια tsbαλι αλισθησεται |
| 9:50 | καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις aαλα tsbαλας και ειρηνευετε εν αλληλοις |
| 10:1 | aκαι aεκειθεν tsbκακειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας a[και] tsbδια tsbτου περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους |
| 10:2 | και προσελθοντες b[οι] tsοι φαρισαιοι aεπηρωτων tsbεπηρωτησαν αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον |
| 10:3 | ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο aμωυσης tsbμωσης |
| 10:4 | οι δε aειπαν tsbειπον tsbμωσης επετρεψεν aμωυσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι |
| 10:5 | tsbκαι tsbαποκριθεις ο aδε ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην |
| 10:6 | απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους tsbο tsbθεος |
| 10:7 | ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα a[και tsbκαι προσκολληθησεται προς την γυναικα aαυτου] tsbαυτου |
| 10:8 | και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ |
| 10:9 | ο ουν ο θεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω |
| 10:10 | και aεις tsbεν aτην tsbτη aοικιαν tsbοικια παλιν οι μαθηται tsbαυτου περι aτουτου aεπηρωτων tsbτου tsbαυτου tsbεπηρωτησαν αυτον |
| 10:11 | και λεγει αυτοις ος aαν tsbεαν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην |
| 10:12 | και εαν aαυτη tsbγυνη aαπολυσασα tsbαπολυση τον ανδρα αυτης aγαμηση aαλλον tsbκαι tsbγαμηθη tsbαλλω μοιχαται |
| 10:13 | και προσεφερον αυτω παιδια ινα tsbαψηται αυτων aαψηται οι δε μαθηται aεπετιμησαν aαυτοις tsbεπετιμων tsbτοις tsbπροσφερουσιν |
| 10:14 | ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με tsκαι μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου |
| 10:15 | αμην λεγω υμιν ος aαν tsbεαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην |
| 10:16 | και εναγκαλισαμενος αυτα aκατευλογει τιθεις τας χειρας επ tsbαυτα bευλογει tsηυλογει αυτα |
| 10:17 | και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω |
| 10:18 | ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος |
| 10:19 | τας εντολας οιδας μη tsbμοιχευσης tsbμη φονευσης aμη aμοιχευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα |
| 10:20 | ο δε aεφη tsbαποκριθεις tsbειπεν αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου |
| 10:21 | ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν aσε tsbσοι υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος a[τοισ] tsτοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι tsbαρας tsbτον tsbσταυρον |
| 10:22 | ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα |
| 10:23 | και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται |
| 10:24 | οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν tsbτους tsbπεποιθοτας tsbεπι tsτοις tsbχρημασιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
| 10:25 | ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια a[τησ] tsbτης τρυμαλιας a[τησ] tsbτης ραφιδος asδιελθειν btεισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
| 10:26 | οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς εαυτους και τις δυναται σωθηναι |
| 10:27 | εμβλεψας tsbδε αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα tsτω θεω παντα γαρ δυνατα tsbεστιν παρα τω θεω |
| 10:28 | tsκαι ηρξατο aλεγειν ο πετρος tsbλεγειν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και aηκολουθηκαμεν tsbηκολουθησαμεν σοι |
| 10:29 | aεφη tsbαποκριθεις b[δε] tsδε ο ιησους tsbειπεν αμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η αδελφους η αδελφας η tsbπατερα tsbη μητερα η aπατερα tsbγυναικα η τεκνα η αγρους ενεκεν εμου και aενεκεν b[ενεκεν] του ευαγγελιου |
| 10:30 | εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιας και αδελφους και αδελφας και μητερας και τεκνα και αγρους μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον |
| 10:31 | πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και ab[οι] tsοι εσχατοι πρωτοι |
| 10:32 | ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο aοι aδε tsbκαι ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν |
| 10:33 | οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και atsτοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν |
| 10:34 | και εμπαιξουσιν αυτω και tsbμαστιγωσουσιν tsbαυτον tsbκαι εμπτυσουσιν αυτω και aμαστιγωσουσιν tsbαποκτενουσιν αυτον και aαποκτενουσιν aκαι aμετα aτρεις aημερας tsbτη tsbτριτη tsbημερα αναστησεται |
| 10:35 | και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιου λεγοντες aαυτω διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν aσε ποιησης ημιν |
| 10:36 | ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε a[με] tsbποιησαι aποιησω tsbμε υμιν |
| 10:37 | οι δε aειπαν tsbειπον αυτω δος ημιν ινα εις aσου εκ δεξιων tsbσου και εις εξ aαριστερων tsbευωνυμων tsbσου καθισωμεν εν τη δοξη σου |
| 10:38 | ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω aη tsbκαι το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι |
| 10:39 | οι δε aειπαν tsbειπον αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το tsbμεν ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε |
| 10:40 | το δε καθισαι εκ δεξιων μου aη tsbκαι εξ ευωνυμων tsμου ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται |
| 10:41 | και ακουσαντες οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννου |
| 10:42 | aκαι tsbο tsbδε tsbιησους προσκαλεσαμενος αυτους aο aιησους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων |
| 10:43 | ουχ ουτως δε aεστιν tsbεσται εν υμιν αλλ ος aαν tsbεαν θελη tsbγενεσθαι μεγας aγενεσθαι εν υμιν εσται tsδιακονος υμων abδιακονος |
| 10:44 | και ος bεαν atsαν θελη aεν aυμιν aειναι tsbυμων tsbγενεσθαι πρωτος εσται παντων δουλος |
| 10:45 | και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων |
| 10:46 | και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου aο υιος τιμαιου βαρτιμαιος tsbο τυφλος aπροσαιτης εκαθητο παρα την οδον tsbπροσαιτων |
| 10:47 | και ακουσας οτι ιησους ο aναζαρηνος tsbναζωραιος εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν tsbο tsbυιος aυιε abδαυιδ tsδαβιδ ιησου ελεησον με |
| 10:48 | και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε abδαυιδ tsδαβιδ ελεησον με |
| 10:49 | και στας ο ιησους ειπεν aφωνησατε αυτον tsbφωνηθηναι και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει aεγειρε tsbεγειραι φωνει σε |
| 10:50 | ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου aαναπηδησας tsbαναστας ηλθεν προς τον ιησουν |
| 10:51 | και αποκριθεις tsbλεγει αυτω ο ιησους aειπεν τι aσοι θελεις ποιησω tsbσοι ο δε τυφλος ειπεν αυτω abραββουνι tsραββονι ινα αναβλεψω |
| 10:52 | aκαι ο tsbδε ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και aευθυς tsbευθεως ανεβλεψεν και ηκολουθει aαυτω tsbτω tsbιησου εν τη οδω |
| 11:1 | και οτε εγγιζουσιν εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ εις bβηθσφαγη atsβηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου |
| 11:2 | και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και aευθυς tsbευθεως εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις aουπω ανθρωπων aεκαθισεν tsbκεκαθικεν aλυσατε tsbλυσαντες αυτον aκαι aφερετε tsbαγαγετε |
| 11:3 | και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε tsbοτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει και aευθυς tsbευθεως αυτον abαποστελλει aπαλιν tsαποστελει ωδε |
| 11:4 | aκαι απηλθον tsbδε και ευρον b[τον] tsτον πωλον δεδεμενον προς tsbτην θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον |
| 11:5 | και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλον |
| 11:6 | οι δε aειπαν tsbειπον αυτοις καθως aειπεν tsbενετειλατο ο ιησους και αφηκαν αυτους |
| 11:7 | και aφερουσιν tsbηγαγον τον πωλον προς τον ιησουν και aεπιβαλλουσιν tsbεπεβαλον αυτω τα ιματια αυτων και εκαθισεν επ aαυτον tsbαυτω |
| 11:8 | aκαι πολλοι tsbδε τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε aστιβαδας tsbστοιβαδας aκοψαντες tsbεκοπτον εκ των aαγρων tsbδενδρων tsbκαι tsbεστρωννυον tsbεις tsbτην tsbοδον |
| 11:9 | και οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον tsbλεγοντες ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου |
| 11:10 | ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια tsbεν tsbονοματι tsbκυριου του πατρος ημων abδαυιδ tsδαβιδ ωσαννα εν τοις υψιστοις |
| 11:11 | και εισηλθεν εις ιεροσολυμα tsbο tsbιησους tsbκαι εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα οψιας ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκα |
| 11:12 | και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν |
| 11:13 | και ιδων συκην aαπο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα tsbευρησει τι aευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα aο tsbου γαρ tsbην καιρος aουκ aην συκων |
| 11:14 | και αποκριθεις tsbο tsbιησους ειπεν αυτη μηκετι tsbεκ tsbσου εις τον αιωνα aεκ aσου μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου |
| 11:15 | και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθων tsbο tsbιησους εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και aτους αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας κατεστρεψεν |
| 11:16 | και ουκ ηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια του ιερου |
| 11:17 | και εδιδασκεν aκαι aελεγεν tsbλεγων αυτοις ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε aπεποιηκατε tsbεποιησατε αυτον σπηλαιον ληστων |
| 11:18 | και ηκουσαν οι aαρχιερεις tsbγραμματεις και οι aγραμματεις tsbαρχιερεις και εζητουν πως αυτον abαπολεσωσιν tsαπολεσουσιν εφοβουντο γαρ αυτον tsbοτι πας aγαρ ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου |
| 11:19 | και aοταν tsbοτε οψε εγενετο aεξεπορευοντο tsbεξεπορευετο εξω της πολεως |
| 11:20 | και tsbπρωι παραπορευομενοι aπρωι ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων |
| 11:21 | και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται |
| 11:22 | και αποκριθεις abο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου |
| 11:23 | αμην tsbγαρ λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα aπιστευη tsbπιστευση οτι aο tsbα aλαλει tsbλεγει γινεται εσται αυτω tsbο tsbεαν tsbειπη |
| 11:24 | δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα aπροσευχεσθε aκαι tsbαν tsbπροσευχομενοι bαιτησθε atsαιτεισθε πιστευετε οτι aελαβετε tsbλαμβανετε και εσται υμιν |
| 11:25 | και οταν aστηκετε tsbστηκητε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετε κατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματα υμων |
| 11:26 | tsbει tsbδε tsbυμεις tsbουκ tsbαφιετε tsbουδε tsbο tsbπατηρ tsbυμων tsbο tsbεν tsbτοις tsbουρανοις tsbαφησει tsbτα tsbπαραπτωματα tsbυμων |
| 11:27 | και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι |
| 11:28 | και aελεγον tsbλεγουσιν αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις aη tsbκαι τις σοι aεδωκεν την εξουσιαν ταυτην tsbεδωκεν ινα ταυτα ποιης |
| 11:29 | ο δε ιησους tsbαποκριθεις ειπεν αυτοις επερωτησω υμας bκαι bεγω tsκαγω ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| 11:30 | το βαπτισμα aτο ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι |
| 11:31 | και aδιελογιζοντο tsbελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει abδια abτι tsδιατι a[ουν] tsbουν ουκ επιστευσατε αυτω |
| 11:32 | aαλλα tsbαλλ tsεαν ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον aοχλον tsbλαον απαντες γαρ ειχον τον ιωαννην tsbοτι οντως aοτι προφητης ην |
| 11:33 | και αποκριθεντες tsbλεγουσιν τω ιησου aλεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο ιησους tsbαποκριθεις λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| 12:1 | και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις aλαλειν tsbλεγειν αμπελωνα tsbεφυτευσεν ανθρωπος aεφυτευσεν και περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και aεξεδετο tsbεξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν |
| 12:2 | και απεστειλεν προς τους γεωργους τω καιρω δουλον ινα παρα των γεωργων λαβη απο aτων tsbτου aκαρπων tsbκαρπου του αμπελωνος |
| 12:3 | aκαι tsbοι tsbδε λαβοντες αυτον εδειραν και απεστειλαν κενον |
| 12:4 | και παλιν απεστειλεν προς αυτους αλλον δουλον κακεινον aεκεφαλιωσαν tsbλιθοβολησαντες tsbεκεφαλαιωσαν και aητιμασαν tsbαπεστειλαν tsbητιμωμενον |
| 12:5 | και tsbπαλιν αλλον απεστειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλους αλλους aους tsbτους μεν δεροντες aους tsbτους δε aαποκτεννοντες bαποκτενοντες tsαποκτεινοντες |
| 12:6 | ετι tsbουν ενα aειχεν υιον tsbεχων αγαπητον tsbαυτου απεστειλεν tsbκαι αυτον aεσχατον προς αυτους tsbεσχατον λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου |
| 12:7 | εκεινοι δε οι γεωργοι tsbειπον προς εαυτους aειπαν οτι ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια |
| 12:8 | και λαβοντες tsbαυτον απεκτειναν aαυτον και εξεβαλον aαυτον εξω του αμπελωνος |
| 12:9 | τι a[ουν] tsbουν ποιησει ο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και απολεσει τους γεωργους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις |
| 12:10 | ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
| 12:11 | παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων |
| 12:12 | και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους την παραβολην ειπεν και αφεντες αυτον απηλθον |
| 12:13 | και αποστελλουσιν προς αυτον τινας των φαρισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω |
| 12:14 | aκαι tsbοι tsbδε ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις εξεστιν aδουναι κηνσον καισαρι tsbδουναι η ου tsb |
| 12:15 | δωμεν η μη δωμεν a |
| 12:15 | ο δε ειδως αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω |
| 12:16 | οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε aειπαν tsbειπον αυτω καισαρος |
| 12:17 | tsbκαι tsbαποκριθεις ο aδε ιησους ειπεν αυτοις tsbαποδοτε τα καισαρος aαποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και aεξεθαυμαζον tsbεθαυμασαν επ αυτω |
| 12:18 | και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και aεπηρωτων tsbεπηρωτησαν αυτον λεγοντες |
| 12:19 | διδασκαλε aμωυσης tsbμωσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανη και καταλιπη γυναικα και tsbτεκνα μη αφη aτεκνον ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα tsbαυτου και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου |
| 12:20 | επτα sουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμα |
| 12:21 | και ο δευτερος ελαβεν αυτην και απεθανεν aμη aκαταλιπων tsbκαι tsbουδε tsbαυτος tsbαφηκεν σπερμα και ο τριτος ωσαυτως |
| 12:22 | και tsbελαβον tsbαυτην οι επτα tsbκαι ουκ αφηκαν σπερμα aεσχατον tsbεσχατη παντων tsbαπεθανεν και η γυνη aαπεθανεν |
| 12:23 | εν τη tsουν αναστασει a[οταν tsbοταν aαναστωσιν] tsbαναστωσιν τινος αυτων εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα |
| 12:24 | aεφη tsbκαι aαυτοις tsbαποκριθεις ο ιησους tsbειπεν tsbαυτοις ου δια τουτο πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου |
| 12:25 | οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτε aγαμιζονται tsbγαμισκονται αλλ εισιν ως αγγελοι tsbοι εν τοις ουρανοις |
| 12:26 | περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω aμωυσεως tsbμωσεως επι abτου tsτης βατου aπως tsbως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και a[ο] tsbο θεος ισαακ και a[ο] tsbο θεος ιακωβ |
| 12:27 | ουκ εστιν tsbο θεος νεκρων αλλα tsbθεος ζωντων tsbυμεις tsbουν πολυ πλανασθε |
| 12:28 | και προσελθων εις των γραμματεων ακουσας αυτων συζητουντων aιδων tsbειδως οτι καλως tsbαυτοις απεκριθη aαυτοις επηρωτησεν αυτον ποια εστιν tsbπρωτη bπαντων tsπασων εντολη aπρωτη aπαντων |
| 12:29 | tsbο tsbδε tsbιησους απεκριθη aο aιησους tsbαυτω οτι πρωτη aεστιν bπαντων tsπασων tsbτων tsbεντολων ακουε ισραηλ κυριος ο θεος ημων κυριος εις εστιν |
| 12:30 | και αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της διανοιας σου και εξ ολης της ισχυος σου tsbαυτη tsbπρωτη tsbεντολη |
| 12:31 | tsbκαι δευτερα tsbομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον μειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν |
| 12:32 | και ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επ αληθειας ειπας οτι εις εστιν tsθεος και ουκ εστιν αλλος πλην αυτου |
| 12:33 | και το αγαπαν αυτον εξ ολης της καρδιας και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης της tsbψυχης tsbκαι tsbεξ tsbολης tsbτης ισχυος και το αγαπαν τον πλησιον ως εαυτον aπερισσοτερον tsbπλειον εστιν παντων των ολοκαυτωματων και tsτων θυσιων |
| 12:34 | και ο ιησους ιδων a[αυτον] tsbαυτον οτι νουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει απο της βασιλειας του θεου και ουδεις ουκετι ετολμα αυτον επερωτησαι |
| 12:35 | και αποκριθεις ο ιησους ελεγεν διδασκων εν τω ιερω πως λεγουσιν οι γραμματεις οτι ο χριστος υιος aδαυιδ εστιν bδαυιδ tsδαβιδ |
| 12:36 | αυτος tsbγαρ abδαυιδ tsδαβιδ ειπεν εν atsτω πνευματι atsτω αγιω bλεγει atsειπεν tsbο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου aυποκατω tsbυποποδιον των ποδων σου |
| 12:37 | αυτος tsbουν abδαυιδ tsδαβιδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν tsbυιος αυτου εστιν aυιος και a[ο] tsbο πολυς οχλος ηκουεν αυτου ηδεως |
| 12:38 | και tsbελεγεν tsbαυτοις εν τη διδαχη αυτου aελεγεν βλεπετε απο των γραμματεων των θελοντων εν στολαις περιπατειν και ασπασμους εν ταις αγοραις |
| 12:39 | και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις |
| 12:40 | οι κατεσθιοντες τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι ουτοι aλημψονται tsbληψονται περισσοτερον κριμα |
| 12:41 | και καθισας tsbο tsbιησους κατεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πως ο οχλος βαλλει χαλκον εις το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα |
| 12:42 | και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εστιν κοδραντης |
| 12:43 | και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου aειπεν tsbλεγει αυτοις αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων aεβαλεν tsbβεβληκεν των abβαλλοντων tsβαλοντων εις το γαζοφυλακιον |
| 12:44 | παντες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ της υστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης |
| 13:1 | και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι |
| 13:2 | και ο ιησους tsbαποκριθεις ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη aωδε λιθος επι aλιθον tsbλιθω ος ου μη καταλυθη |
| 13:3 | και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου aεπηρωτα tsbεπηρωτων αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας |
| 13:4 | aειπον tsbειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη tsbπαντα ταυτα συντελεισθαι aπαντα |
| 13:5 | ο δε ιησους tsbαποκριθεις tsbαυτοις ηρξατο λεγειν aαυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση |
| 13:6 | πολλοι tsbγαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες οτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν |
| 13:7 | οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει tsbγαρ γενεσθαι αλλ ουπω το τελος |
| 13:8 | εγερθησεται γαρ εθνος aεπ tsbεπι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν tsbκαι εσονται σεισμοι κατα τοπους tsbκαι εσονται λιμοι aαρχη tsbκαι tsbταραχαι tsbαρχαι ωδινων ταυτα |
| 13:9 | βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν tsbγαρ υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων sαχθησεσθε abtσταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις |
| 13:10 | και εις παντα τα εθνη tsbδει πρωτον aδει κηρυχθηναι το ευαγγελιον |
| 13:11 | aκαι οταν aαγωσιν tsbδε tsbαγαγωσιν υμας παραδιδοντες μη προμεριμνατε τι λαλησητε tsbμηδε tsbμελετατε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το πνευμα το αγιον |
| 13:12 | aκαι παραδωσει tsbδε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους |
| 13:13 | και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
| 13:14 | οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως aεστηκοτα tsbτο tsbρηθεν tsbυπο tsbδανιηλ tsbτου tsbπροφητου bsεστως tεστος οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη |
| 13:15 | ο a[δε] tsbδε επι του δωματος μη καταβατω tsbεις tsbτην tsbοικιαν μηδε aεισελθατω tsbεισελθετω αραι τι εκ της οικιας αυτου |
| 13:16 | και ο εις τον αγρον tsbων μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου |
| 13:17 | ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις |
| 13:18 | προσευχεσθε δε ινα μη γενηται tsbη tsbφυγη tsbυμων χειμωνος |
| 13:19 | εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως aην tsbης εκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μη γενηται |
| 13:20 | και ει μη tsbκυριος εκολοβωσεν aκυριος τας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας |
| 13:21 | b[και] atsκαι τοτε εαν τις υμιν ειπη aιδε tsbιδου ωδε ο χριστος aιδε tsbη tsbιδου εκει μη abπιστευετε tsπιστευσητε |
| 13:22 | εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον tsbκαι τους εκλεκτους |
| 13:23 | υμεις δε βλεπετε tsbιδου προειρηκα υμιν παντα |
| 13:24 | aαλλα tsbαλλ εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης |
| 13:25 | και οι αστερες aεσονται aεκ του ουρανου aπιπτοντες tsbεσονται tsbεκπιπτοντες και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται |
| 13:26 | και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης |
| 13:27 | και τοτε αποστελει τους αγγελους tsbαυτου και επισυναξει τους εκλεκτους a[αυτου] tsbαυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου |
| 13:28 | απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν tsbαυτης ηδη ο κλαδος aαυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν |
| 13:29 | ουτως και υμεις οταν tsbταυτα ιδητε aταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις |
| 13:30 | αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ου tsbπαντα ταυτα aπαντα γενηται |
| 13:31 | ο ουρανος και η γη bπαρελευσεται atsπαρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη aπαρελευσονται tsbπαρελθωσιν |
| 13:32 | περι δε της ημερας εκεινης abη tsκαι atsτης ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι tsbοι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ |
| 13:33 | βλεπετε αγρυπνειτε tsbκαι tsbπροσευχεσθε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν |
| 13:34 | ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν tsbκαι εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη |
| 13:35 | γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται aη οψε η aμεσονυκτιον tsbμεσονυκτιου η αλεκτοροφωνιας η πρωι |
| 13:36 | μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας |
| 13:37 | aο tsbα δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε |
| 14:1 | ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν |
| 14:2 | ελεγον aγαρ tsbδε μη εν τη εορτη μηποτε tsbθορυβος εσται aθορυβος του λαου |
| 14:3 | και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους tsbκαι συντριψασα aτην tsbτο αλαβαστρον κατεχεεν αυτου tsbκατα της κεφαλης |
| 14:4 | ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους tsbκαι tsbλεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν |
| 14:5 | ηδυνατο γαρ τουτο aτο aμυρον πραθηναι επανω tsbτριακοσιων δηναριων aτριακοσιων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη |
| 14:6 | ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον aηργασατο tsbειργασατο abεν tsεις abεμοι tsεμε |
| 14:7 | παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε aαυτοις tsbαυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε |
| 14:8 | ο abεσχεν tsειχεν tsbαυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι tsbμου το σωμα aμου εις τον ενταφιασμον |
| 14:9 | αμην aδε b[δε] λεγω υμιν οπου abεαν tsαν κηρυχθη το ευαγγελιον tsbτουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης |
| 14:10 | και tsbο ιουδας aισκαριωθ ο tsbισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα tsbπαραδω αυτον aπαραδοι αυτοις |
| 14:11 | οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως tsbευκαιρως αυτον aευκαιρως aπαραδοι tsbπαραδω |
| 14:12 | και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα |
| 14:13 | και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω |
| 14:14 | και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα aμου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω |
| 14:15 | και αυτος υμιν δειξει aαναγαιον tsbανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον aκαι εκει ετοιμασατε ημιν |
| 14:16 | και εξηλθον οι μαθηται tsbαυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
| 14:17 | και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα |
| 14:18 | και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων tsbειπεν ο ιησους aειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου |
| 14:19 | tsbοι tsbδε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις aκατα tsbκαθ εις tsbμητι tsbεγω tsbκαι tsbαλλος μητι εγω |
| 14:20 | ο δε tsbαποκριθεις ειπεν αυτοις εις tsbεκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον |
| 14:21 | aοτι ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον tsbην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος |
| 14:22 | και εσθιοντων αυτων λαβων tsbο tsbιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε tsbφαγετε τουτο εστιν το σωμα μου |
| 14:23 | και λαβων tsbτο ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες |
| 14:24 | και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου tsbτο της tsbκαινης διαθηκης το aεκχυννομενον aυπερ tsbπερι πολλων tsbεκχυνομενον |
| 14:25 | αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του abγενηματος tsγεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου |
| 14:26 | και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων |
| 14:27 | και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε tsbεν tsbεμοι tsbεν tsbτη tsbνυκτι tsbταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και tsbδιασκορπισθησεται τα προβατα aδιασκορπισθησονται |
| 14:28 | αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν |
| 14:29 | ο δε πετρος εφη αυτω tsbκαι ει aκαι παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω |
| 14:30 | και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι abσυ σημερον aταυτη tsbεν τη νυκτι tsbταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις tsbαπαρνηση με aαπαρνηση |
| 14:31 | ο δε aεκπερισσως aελαλει tsbεκ tsbπερισσου tsbελεγεν tsbμαλλον εαν tsbμε δεη aμε συναποθανειν σοι ου μη σε bαπαρνησωμαι atsαπαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον |
| 14:32 | και ερχονται εις χωριον ου το ονομα aγεθσημανι tsbγεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι |
| 14:33 | και παραλαμβανει τον πετρον και a[τον] tsτον ιακωβον και a[τον] ιωαννην aμετ tsbμεθ aαυτου tsbεαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν |
| 14:34 | και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε |
| 14:35 | και bπροσελθων atsπροελθων μικρον aεπιπτεν tsbεπεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα |
| 14:36 | και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον aτουτο απ εμου tsbτουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ |
| 14:37 | και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι |
| 14:38 | γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη aελθητε tsbεισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης |
| 14:39 | και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων |
| 14:40 | και aπαλιν aελθων tsbυποστρεψας ευρεν αυτους tsbπαλιν καθευδοντας ησαν γαρ aαυτων οι οφθαλμοι aκαταβαρυνομενοι tsbαυτων tsbβεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι tsbαυτω αποκριθωσιν aαυτω |
| 14:41 | και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε atsτο λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων |
| 14:42 | εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν |
| 14:43 | και aευθυς tsbευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις tsbων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος tsbπολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων |
| 14:44 | δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και aαπαγετε tsbαπαγαγετε ασφαλως |
| 14:45 | και ελθων aευθυς tsbευθεως προσελθων αυτω λεγει bαυτω tsbραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον |
| 14:46 | οι δε επεβαλον tsbεπ tsbαυτον τας χειρας aαυτω tsbαυτων και εκρατησαν αυτον |
| 14:47 | εις δε a[τισ] tsbτις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το aωταριον tsbωτιον |
| 14:48 | και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην aεξηλθατε tsbεξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με |
| 14:49 | καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι |
| 14:50 | και αφεντες αυτον tsbπαντες εφυγον aπαντες |
| 14:51 | και tsbεις tsbτις νεανισκος aτις bηκολουθησεν aσυνηκολουθει tsηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον tsbοι tsbνεανισκοι |
| 14:52 | ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν tsbαπ tsbαυτων |
| 14:53 | και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται tsbαυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις |
| 14:54 | και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως |
| 14:55 | οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ aηυρισκον tsbευρισκον |
| 14:56 | πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν |
| 14:57 | και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες |
| 14:58 | οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω |
| 14:59 | και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων |
| 14:60 | και αναστας ο αρχιερευς εις tsτο μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν |
| 14:61 | ο δε εσιωπα και aουκ tsbουδεν απεκρινατο aουδεν παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου |
| 14:62 | ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου tsκαθημενον εκ δεξιων abκαθημενον της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου |
| 14:63 | ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων |
| 14:64 | ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον tsbειναι ενοχον aειναι θανατου |
| 14:65 | και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν aαυτου το προσωπον tsbαυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον aελαβον tsbεβαλλον |
| 14:66 | και οντος του πετρου aκατω εν τη αυλη tsbκατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως |
| 14:67 | και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου tsbιησου ησθα aτου aιησου |
| 14:68 | ο δε ηρνησατο λεγων aουτε tsbουκ οιδα aουτε tsbουδε επισταμαι tsbτι συ aτι λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον a[και tsbκαι αλεκτωρ aεφωνησεν] tsbεφωνησεν |
| 14:69 | και η παιδισκη ιδουσα αυτον tsbπαλιν ηρξατο aπαλιν λεγειν τοις aπαρεστωσιν tsbπαρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν |
| 14:70 | ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει tsbκαι tsbη tsbλαλια tsbσου tsbομοιαζει |
| 14:71 | ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και abομνυναι tsομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε |
| 14:72 | και aευθυς εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος abτο tsτου abρημα tsρηματος aως bο tsου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις tsbαπαρνηση tsbμε τρις aμε aαπαρνηση και επιβαλων εκλαιεν |
| 15:1 | και aευθυς tsbευθεως tsbεπι tsbτο πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντες τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν tsbτω πιλατω |
| 15:2 | και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις tsbειπεν αυτω aλεγει συ λεγεις |
| 15:3 | και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα sαυτος sδε sουδεν sαπεκρινατο |
| 15:4 | ο δε πιλατος παλιν aεπηρωτα tsbεπηρωτησεν αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου aκατηγορουσιν tsbκαταμαρτυρουσιν |
| 15:5 | ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον |
| 15:6 | κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον aον tsbονπερ aπαρητουντο tsbητουντο |
| 15:7 | ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των aστασιαστων tsbσυστασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν |
| 15:8 | και aαναβας tsbαναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως tsbαει εποιει αυτοις |
| 15:9 | ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων |
| 15:10 | εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις |
| 15:11 | οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις |
| 15:12 | ο δε πιλατος tsbαποκριθεις παλιν aαποκριθεις aελεγεν tsbειπεν αυτοις τι ουν a[θελετε] tsbθελετε ποιησω a[ον aλεγετε] aτον tsbον tsbλεγετε βασιλεα των ιουδαιων |
| 15:13 | οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον |
| 15:14 | ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ tsbκακον εποιησεν aκακον οι δε aπερισσως tsbπερισσοτερως εκραξαν σταυρωσον αυτον |
| 15:15 | ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη |
| 15:16 | οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν |
| 15:17 | και aενδιδυσκουσιν tsbενδυουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον |
| 15:18 | και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε bο bβασιλευς atsβασιλευ των ιουδαιων |
| 15:19 | και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω |
| 15:20 | και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια aαυτου tsbτα tsbιδια και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον |
| 15:21 | και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου |
| 15:22 | και φερουσιν αυτον επι aτον aγολγοθαν tsbγολγοθα τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενον κρανιου τοπος |
| 15:23 | και εδιδουν αυτω tsbπιειν εσμυρνισμενον οινον aος tsbο δε ουκ ελαβεν |
| 15:24 | και aσταυρουσιν tsbσταυρωσαντες αυτον aκαι abδιαμεριζονται tsδιεμεριζον τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη |
| 15:25 | ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον |
| 15:26 | και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων |
| 15:27 | και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου |
| 15:28 | tsbκαι tsbεπληρωθη tsbη tsbγραφη tsbη tsbλεγουσα tsbκαι tsbμετα tsbανομων tsbελογισθη |
| 15:29 | και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και aοικοδομων εν τρισιν ημεραις tsbοικοδομων |
| 15:30 | σωσον σεαυτον aκαταβας tsbκαι tsbκαταβα απο του σταυρου |
| 15:31 | ομοιως tsδε και οι αρχιερεις εμπαιζοντες προς αλληλους μετα των γραμματεων ελεγον αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι |
| 15:32 | ο χριστος ο βασιλευς tsbτου ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν b[αυτω] και οι συνεσταυρωμενοι aσυν αυτω ωνειδιζον αυτον |
| 15:33 | aκαι γενομενης tsbδε ωρας εκτης σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας abενατης tsεννατης |
| 15:34 | και τη aενατη ωρα tsbτη bενατη tsεννατη εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη tsbλεγων ελωι ελωι aλεμα bλιμα tsλαμμα σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεος μου εις τι tsbμε εγκατελιπες aμε |
| 15:35 | και τινες των παρεστηκοτων ακουσαντες ελεγον aιδε tsbιδου ηλιαν φωνει |
| 15:36 | δραμων δε aτις tsbεις a[και] tsbκαι γεμισας σπογγον οξους περιθεις tsbτε καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον |
| 15:37 | ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν |
| 15:38 | και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο aαπ tsbαπο ανωθεν εως κατω |
| 15:39 | ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως tsbκραξας εξεπνευσεν ειπεν αληθως tsbο tsbανθρωπος ουτος aο aανθρωπος υιος tsbην θεου aην |
| 15:40 | ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις tsbην και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η tsbτου ιακωβου του μικρου και aιωσητος tsbιωση μητηρ και σαλωμη |
| 15:41 | αι tsbκαι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα |
| 15:42 | και ηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον |
| 15:43 | aελθων tsbηλθεν ιωσηφ a[ο] tsbο απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς aτον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου |
| 15:44 | ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν |
| 15:45 | και γνους απο του κεντυριωνος εδωρησατο το aπτωμα tsbσωμα τω ιωσηφ |
| 15:46 | και αγορασας σινδονα tsbκαι καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και aεθηκεν tsbκατεθηκεν αυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου |
| 15:47 | η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια aη aιωσητος tsbιωση εθεωρουν που aτεθειται tsbτιθεται |
| 16:1 | και διαγενομενου του σαββατου μαρια η μαγδαληνη και μαρια b[η atsη bτου] a[του] tsτου ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλειψωσιν αυτον |
| 16:2 | και λιαν πρωι aτη aμια aτων tsbτης tsbμιας σαββατων ερχονται επι το μνημειον ανατειλαντος του ηλιου |
| 16:3 | και ελεγον προς εαυτας τις αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ της θυρας του μνημειου |
| 16:4 | και αναβλεψασαι θεωρουσιν οτι αποκεκυλισται ο λιθος ην γαρ μεγας σφοδρα |
| 16:5 | και εισελθουσαι εις το μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησαν |
| 16:6 | ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον |
| 16:7 | aαλλα tsbαλλ υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν |
| 16:8 | και εξελθουσαι tsταχυ εφυγον απο του μνημειου ειχεν aγαρ tsbδε αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν aειπαν tsbειπον εφοβουντο aγαρ[[παντα aδε aτα aπαρηγγελμενα aτοις aπερι aτον aπετρον aσυντομως aεξηγγειλαν aμετα aδε aταυτα aκαι aαυτος aο aιησους aαπο aανατολης aκαι aαχρι aδυσεως aεξαπεστειλεν aδι aαυτων aτο aιερον aκαι aαφθαρτον aκηρυγμα aτης aαιωνιου aσωτηριας aαμην]] tsbγαρ |
| 16:9 | a[[αναστας tsbαναστας δε πρωι πρωτη σαββατου εφανη πρωτον μαρια τη μαγδαληνη aπαρ tsbαφ ης εκβεβληκει επτα δαιμονια |
| 16:10 | εκεινη πορευθεισα απηγγειλεν τοις μετ αυτου γενομενοις aπενθουσι tsbπενθουσιν και κλαιουσιν |
| 16:11 | κακεινοι ακουσαντες οτι ζη και εθεαθη υπ αυτης ηπιστησαν |
| 16:12 | μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρον |
| 16:13 | κακεινοι απελθοντες απηγγειλαν τοις λοιποις ουδε εκεινοις επιστευσαν |
| 16:14 | υστερον a[δε] ανακειμενοις αυτοις τοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν την απιστιαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοις αυτον εγηγερμενον ουκ επιστευσαν |
| 16:15 | και ειπεν αυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντα κηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισει |
| 16:16 | ο πιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται ο δε απιστησας κατακριθησεται |
| 16:17 | σημεια δε τοις πιστευσασιν ταυτα παρακολουθησει εν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν καιναις |
| 16:18 | a[και aεν aταις aχερσιν] οφεις αρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ου μη αυτους abβλαψη tsβλαψει επι αρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν |
| 16:19 | ο μεν ουν κυριος aιησους μετα το λαλησαι αυτοις aανελημφθη tsbανεληφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου |
| 16:20 | εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου του κυριου συνεργουντος και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων aσημειων]] tsbσημειων tsbαμην |