Wielka Schizma Zachodnia to okres trwający od roku 1378 do 1417, kiedy brak zgody kardynałów powodował, że do tytułu Głowy Kościoła rościło sobie pretensje dwóch, a nawet trzech papieży jednocześnie. Wszystko zaczęło się od przerwania wielowiekowej tradycji panowania włoskich papieży, mianowania papieżem Francuza Bertranda de Got (Klemens V) i przeniesienia stolicy papiestwa z Włoch do Awinionu, we Francji w roku 1309. Walka frakcji narodowych trwała dalej, papieże żyli w niewyobrażalnym luksusie i zajmowali się bardziej polityką i pomnażaniem swoich posiadłości niż Kościołem. Naocznym świadkiem tej sytuacji był Petrarka.

Po śmierci Grzegorza XI w marcu 1378 roku, na papieża wybrano Urbana VI, jednego z pracowników kurii. Gdy ten zaczął ograniczać uprawnienia kardynałów i rządzić żelazną ręką, grupa kardynałów o sympatiach francuskich wybrała na swojego papieża Roberta, kardynała Genewy. Roberta nazywano Rzeźnikiem z Ceseny, ponieważ na jego rozkaz, podlegający mu żołnierze zamordowali 3000 kobiet i dzieci z tej miejscowości, protestujących przeciwko zgwałceniu przez nich sześdziesięciu kobiet. Rzeźnik przybrał imię Klemensa VII, po czym został ekskomunikowany przez Urbana VI. W odpowiedzi Klemens ekskomunikował Urbana i rozpoczęła się Wielka Schizma. Światem chrześcijańskim rządziło odtąd dwóch papieży - jeden w Rzymie, a drugi w Awinionie. Po Klemensie papieżem awiniońskim został Benedykt XIII, złożony z urzędu wraz ze swoim rzymskim konkurentem Grzegorzem XII przez Sobór w Konstancji, podczas którego wybrano (1417) papieżem Marcina V, zastępując nim trzech dotychczasowych pretendentów: Grzegorza XII, Benedykta XIII i mianowanego przez wcześniejszy sobór w Pizie Aleksandra V. Cały ten spór trwający wiele dziesięcioleci przyniósł wielką hańbę Kościołowi i stanowił katalizator dla dzieła reformacji, zapoczątkowanego przez Wycliffe'a.

Warto poznać bliżej historię tego okresu, ponieważ stanowi ona kolejny dowód na to, że roszczenia papiestwa do nieprzerwanej "sukcesji apostolskiej" od czasów Chrystusa są absolutnie bezpodstawne.



Na początek bieżącej strony Literatura Chrześcijańska - strona główna